Dr. Horacio E. Oduber Hospital: Het gevoel van verantwoordelijkheid voor de patiënt was groot
Studenten SEH en IC verpleegkundigen bij het Dr. Horacio E. Oduber Hospital (HOH) Aruba
Na twee bewogen jaren in Dr. Horacio E. Oduber Hospital (HOH), het enige ziekenhuis op Aruba, kunnen 10 studenten van de verpleegkundige vervolgopleidingen Spoedeisende hulp (6) en Intensive Care (4) hun diploma in ontvangst nemen. Met studenten Claudia Ceron (SEH) en Marlena Loret (IC) keken we samen met praktijkbegeleiders Daisy van Leeuwen (IC) en Coby van Rijn(SEH), en Clinical Teacher HOH Academy Loes Richardson terug op hun studietijd. In twee jaar tijd hebben de studenten zich ontwikkeld tot zelfstandige zorgprofessionals, waarin ze voor de pandemie uitbrak werden geconfronteerd met een hackaanval van het computersysteem, brand en wateroverlast.
Claudia vertelt dat ze door de opleiding veel zelfstandiger is geworden. Ze kijkt er ook naar uit om na haar diplomering de verantwoordelijkheid te dragen voor een patiënt. En dat voelt fijn, want in het begin van de opleiding mag je alleen meekijken en nog niet veel zelf doen. Ook Marlena kijkt ook uit naar de diplomering: het waren twee zware jaren en vindt dat ze door alle calamiteiten vooral goed heeft leren plannen. Met mbo-verpleegkunde als achtergrond is dat van belang om het vol te kunnen houden, en werk en zelfstudie goed te kunnen combineren. “Het verschil tussen MBO- HBO+ is ook groot, dus het is heel knap dat de studenten dit hebben gedaan. Zeker in de afgelopen twee jaar waarin de studenten, en wij allen, verschillende crisissen hebben moeten doorstaan.” Aldus Clinical Teacher Loes Richardson.
De afgelopen twee jaar zijn totaal anders verlopen dan men van tevoren ook maar had kunnen bedenken. De opleidingen waren nieuw en nog maar net gestart toen studenten en opleiders confronteert werden met een een cyberaanval op het digitale ziekenhuissysteem, brand op het dak van het ziekenhuis, waardoor IC vanwege rookoverlast moest evacueren, en wateroverlast op de SEH. De SEH werd in allerijl verplaatst naar een noodgebouw op de parkeerplaats en vroeg de nodige flexibiliteit van personeel en dus ook de studenten. Deze calamiteiten werden al snel opgevolgd door Covid-19.
“Het verschil tussen MBO- HBO+ is groot,
dus het is heel knap dat de studenten dit hebben gedaan.”
De pandemie had natuurlijk een flinke impact op de IC en SEH. In korte tijd moest de zorg opgeschaald worden, kwam er versterking uit het buitenland en veranderde de zorgvraag en het patiëntaanbod drastisch. Met name op IC werkten naast het vaste team van 15 medewerkers ineens een team van rond 60 mensen, met name uit de VS.
De verpleegkundigen in opleiding werkten de tijdelijke krachten in en maakte hen wegwijs. Het was aanpakken en aanpassen, want iedereen had zijn eigen methodiek en protocollen. Van de studenten vroeg dit de nodige communicatievaardigheid, om kunnen gaan met culturele verschillen, de nodige overredingskracht en standvastigheid. Waarbij het verantwoordelijkheidsgevoel richting de patiënten groot was.
Ondertussen moest ook het onderwijs door. In rap tempo werd het programma omgegooid, werden de theorielessen online aangeboden en bleven de specialisten waaronder cardiologen, SEH-artsen en intensivisten, ondanks de werkdruk, de praktijklessen geven. Ook de Amstel Academie die de opleiding mede heeft helpen opzetten en het onderwijsmateriaal levert, heeft daarin snel gehandeld, aldus Loes Richardson. Met name door de korte lijnen met coördinator Richard van der Jagt konden veel lessen snel online hervat worden.
Voor de studenten was het doorzetten. Marlena: “Ik maakte lange dagen en waren er dagen dat ik mijn kinderen niet zag. Dit had niet gekund als mijn familie me niet had ondersteund. Vooral zij waren heel belangrijk.” Ook voor de praktijkopleiders was de pandemie een ‘challenge’. Coby van Rijn, praktijkopleider SEH, “Je was nodig op de werkvloer, maar wilde er ook voor de studenten zijn. Dat lukte niet altijd.”
Daisy van Leeuwen, opleider IC, herkent dit: “Vanaf januari waren de regels vanwege Covid streng en aangezien ik zwanger ben, mocht ik niet in de praktijk werken. Daardoor moest ik veel lessen vanuit huis verzorgen, en mistte daardoor aansluiting met wat er op de afdeling gebeurde. De studenten hebben daardoor veel zelfstandig moeten werken. Evengoed hebben we het samen goed kunnen oppakken en de studenten hebben het goed gedaan”.
“Ik maakte lange dagen en waren er dagen dat ik mijn kinderen niet zag.
Dit had niet gekund als mijn familie me niet had ondersteund.”
De crisis had ook effect op de opbouw van het lesprogramma. Daisy: “Een gemiddelde ic student is opgeleid in een andere dimensie van zorg. Onderwerpen en vaardigheden waar we in regel pas aan het eind van de opleiding aan werken, kwamen noodgedwongen eerder aan bod. En hele goede complexe beademingszorg en buikliggingen bijvoorbeeld, kunnen ze als de beste. Tegelijkertijd hebben we geregeld benadrukt wel oog te hebben voor de zorg die minder aan bod is geweest. HOH is het enige ziekenhuis op het eiland en alle onderdelen van zorgvraag komen terug. Zo was er het laatste jaar weinig ruimte voor chirurgie, de OK was tenslotte uitgesteld.” Claudia: “Omdat het nachtleven een tijd lang wegviel, waren er minder trauma’s bij de SEH. We hebben we ook veel minder kinderen gezien, met botbreuken of vanwege ‘drownings’. Dit had te maken met verplicht thuisblijven. De bevolking wist sowieso makkelijker de weg naar de huisarts te vinden.”
“Hele goede complexe beademingszorg en buikliggingen kunnen ze als de beste.”
Voor de studenten Claudia en Marlena heeft de opleiding veel gebracht en zijn blij dat ze als volleerde gespecialiseerd verpleegkundige hun werk kunnen voortzetten bij HOH. De verpleegkundigen die starten met de opleiding willen ze vooral meegeven vooruit te denken, veel op te schrijven, omdat je niet weet wat er komen gaat. En nog belangrijker, neem de opleiding, die heel intensief is, serieus. Geef ook aan als het niet gaat, loop er niet te lang mee rond. De praktijkopleiders zijn goed bereikbaar, voor je werk, maar ook voor jou persoonlijk.
Dr. Horacio E. Oduber Hospital (HOH, Aruba
Met dank aan Marlena Loret (VVO IC), Claudia Ceron (VVO SEH), Praktijkbegeleiders VVO IC Daisy van Leeuwen en Coby van Rijn, Clinical Teacher HOH Academy Loes Richardson – van der Linden en Opleider & coördinator acute cluster Amstel Academie, Richard van der Jagt.