Sterker beloningssignaal bij mensen met overgewicht blijkt aangeboren
De hersenen van mensen met overgewicht geven een sterker beloningssignaal op verleidelijke etens-prikkels dan de hersenen van mensen zonder overgewicht. Dit verschil wordt veroorzaakt door een erfelijke aanleg en is dus aangeboren. Dat blijkt uit onderzoek van Stieneke Doornweerd. Doornweerd promoveert op 26 juni bij Amsterdam UMC.
Doornweerd richtte zich met haar onderzoek op eeneiige tweelingen met een verschil in lichaamsgewicht. Een MRI-scan mat de hersenactiviteit van deze mensen terwijl zij naar plaatjes van voedsel keken en slokjes chocolademelk kregen. Uit dit onderzoek blijkt dat het sterkere beloningsgevoel bij mensen met overgewicht veroorzaakt werd door een erfelijke aanleg. Het sterkere beloningsgevoel is dus aangeboren.
Wereldwijd groeit het aantal mensen met overgewicht en obesitas, en ook de hiermee gepaard gaande ziektes zoals suikerziekte (type 2 diabetes) en hart- en vaatziekten. Overgewicht ontstaat als er teveel voedselinname is ten opzichte van de hoeveelheid lichaamsbeweging. Bij het regelen van de voedselinname van een persoon spelen de hersenen een belangrijke rol. Specifieker gezegd zijn dit de hersengebieden die het beloningsgevoel veroorzaken. Deze 'hotspots' staan onder continue invloed van verleidelijke prikkels uit de omgeving, zoals afbeeldingen en geuren van lekker eten. De prikkels met het sterkste effect op deze beloningsgebieden komt van het soort eten dat wij als 'lekker' beschouwen, maar waar vaak veel vet en suiker in zit. Hierdoor ontstaat een gevoel van hunkering naar dit soort eten zodra wij geconfronteerd worden met deze prikkels, bijvoorbeeld op tv, in de winkel, of bijvoorbeeld op het station. Met andere woorden, onze hersenen willen dat we gaan eten. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat de hersenen van dikke mensen een sterker beloningssignaal afgeven op deze prikkels dan de hersenen van dunne mensen.
Promovendus: S. Doornweerd
Titel proefschrift: Obesity and food reward regulation by the brain: genetic and environmental factors
Promotoren: prof.dr. J.C.N. de Geus, prof.dr. M.L. Drent
Copromotor: dr. R.G. IJzerman
Proefschrift:VU-DARE