Vanuit het LUMC is 12 jaar geleden een initiatief gestart om structureel kennis op het gebied van ICT-projectmanagement uit te wisselen met andere UMCs. Tot op de dag van vandaag komen daartoe ICT-projectmanagers van UMCs twee keer per jaar samen. Voor de COVID was dat fysiek, steeds in een ander ziekenhuis. Iedereen gaf dan een eigen draai aan de ochtend. Er was vaak een rondleiding en presentaties in een thema dat bij de gastorganisatie speelde, zoals de implementatie van een nieuwe EPD of leveranciersmanagement. Tijdens de afsluitende lunch werd onderling nader kennisgemaakt. Tegenwoordig vinden deze bijeenkomst plaats via Teams. Kennismaken met elkaar blijft daardoor wat achter, maar ook via Teams wordt nog steeds vrijelijk kennis gedeeld.
De constante factor in de organisatie van deze bijeenkomsten was Joke Snoeiers, projectmanager bij het LUMC. Onlangs droeg zij het stokje over, omdat zij binnenkort niet langer ‘patiënten’ maar ‘burgers’ gaat helpen in Leiden. Dit was een mooie aanleiding om eens met haar in gesprek te gaan over wat zij de afgelopen 12 jaar heeft zien en ziet veranderen op het gebied van projectmanagement in de zorg.
Een ding dat volgens Joke anders is dan vroeger is dat projecten steeds meer afhankelijkheden kennen: bij projecten zijn steeds meer partijen betrokken. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het feit dat tegenwoordig steeds meer is geoutsourcet. Daarnaast kleven aan projecten bijvoorbeeld meer security en privacy (AVG) aspecten. Dat maakt projectmanagement complexer. Ergens moet een projectmanager nog steeds thuis zijn in de inhoud, maar coördinatievaardigheden zijn belangrijker geworden.
Daarnaast is een opmerkelijke verandering ten opzichte van ruim een decennia geleden dat het tegenwoordig niet meer alleen maar zuiver PRINCE2 is wat de klok slaat. Meer agile werkwijzen hebben hun intrede gedaan. Daarmee is kort cyclisch werken normaler geworden. Tevens is de betrokkenheid van eindgebruikers en opdrachtgevers gegroeid. Hun rol was altijd al cruciaal in projecten, maar in agile methoden en technieken staat hun betrokkenheid nog centraler.
Een uitdaging voor de komende jaren wordt om agile goed te combineren met projectmatig werken. Helemaal agile gaan blijkt voor zorgorganisaties lastig en gelukkig ook niet te hoeven. Maar het blijft nog wel even worstelen met hoe agile zorgorganisaties hun project- en projectportfoliomanagement aan kunnen pakken. De kunst wordt om te ontdekken wat nu precies nog steeds volgens PRINCE2 moet en wat meer agile kan.
Een andere grote puzzel blijft projectportfoliomanagement. Regelmatig wordt deze puzzel vergevorderd opgelost, maar stranden initiatieven op dit gebied toch weer. De crux zit ‘m vaak in eigenaarschap: iemand moet de kar op gebied van projectportfoliomanagement willen en kunnen trekken. Daarnaast blijft het ingewikkeld om goed te prioriteren, want daarvoor moet men zowel de ‘business’ als ICT goed kunnen overzien. Beide domein zijn dat echter niet zomaar en ze zijn met de komst van agile regelmatig alleen maar minder transparant geworden, in ieder geval het ICT-domein.
Kortom: Interessant ontwikkelingen en nog genoeg te doen. Wij danken Joke hartelijk en wensen haar alle goeds bij de gemeente Leiden.